Theo Bos maakte begin deze week bekend dat hij de overstap zal maken van de baan naar de weg. De Nederlander zal het komende seizoen eerst uitkomen voor de Continental-formatie van Rabobank. Over zijn ambities is Bos duidelijk: “Het uiteindelijke doel is een etappezege in de Ronde van Frankrijk. Als mij dat lukt, dan is deze overstap geslaagd.”
Mensen dit is gelukkig weer eens een gezonde hollandse jongen die zijn ambities durft uit te spreken. Nu maar hopen dat hij niet net zoals dat bij Thomas Dekker gebeurde, op dit soort uitspraken wordt aangevallen als hij in de eerste wedstrijden van het seizoen niet mee kan komen met de wegrenners. Niet dat ik bang ben voor een uit het peloton lossende Theo Bos. Thomas Dekker riep in alle kranten bij zijn debuut in de ploeg van Rabobank dat zijn doel is, de Tour de France te winnen. Daar werd gek van opgekeken. Hoe kan iemand dat nu roepen terwijl hij nog niets gepresteerd heeft?! Dit was de mening van menig journalist en wielervolger.
Wat is er mis mee om je ambities uit te spreken? Daar wordt in Nederland altijd een beetje moeilijk over gedaan. Ten onrechte vind ik. Het uitspreken van je ambities laat zien dat je een doel voor ogen hebt en dat je bereid bent daar ver voor te gaan. Dat heeft niets met arrogantie of zelfoverschatting te maken.
Sven Kramer is wat dit betreft ook een schitterend voorbeeld. Een fantastisch sportman die het durft om zijn ambities uit te spreken en die oprecht baalt als hij eens een wedstrijd verliest. Wat mij betreft mogen er meer sporters van het type Kramer, Dekker en Bos opstaan.