Cees Priem (1950)
Cees Priem komt over als een een harde en onverschillige man. Niet iemand die snel in tranen uitbarst, maar ik heb hem in een gesprek zien huilen. Dat was in 1999 toen ik hem interviewde in een restaurant nabij Goes. Ik begon over de Tour van 1998 die voor de ploegleider van TVM en de soigneur van de ploeg in een nachtmerrie eindigde. Terwijl Priem mij beschreef wat hij toen voelde zag ik zijn ogen vochtig worden en hoorde ik nog slechts een verstikte stem.
Hij was een goede wielrenner en zijn erelijst mag er zijn. Bovendien heeft hij als diens meesterknecht een groot aandeel gehad in de vele successen van Jan Raas.
Wie zijn er verder op 27 oktober geboren?
Ko Willems (1900, overleden 12.10.1983)
Mijn vader die in de jaren twintig van de vorige eeuw wielrenner was, had het vaak over hem. Als we samen naar het Olympisch Stadion liepen dan kwamen we langs zijn rijwielzaak op de Amstelveenseweg. Ik heb er als kind eens iets gekocht om de winnaar van een gouden medaille in levende lijve te kunnen zien, maar de man die mij hielp was veel te jong om Ko Willems te zijn. Wat ik verder van hem weet heb ik uit oude krantenknipsels en het gesprek dat ik eens had met Hans Willems, zijn zoon die als zeiler aan de Olympische Spelen van Tokyo meedeed. Lees het hele verhaal van Ko Willems in Wielerhelden van Oranje
Adri van Houwelingen (1953)
Adri heb ik eens twee dagen meegemaakt toen ik van Jan Raas toestemming kreeg om bij hoge uitzondering als passagier met Adri mee te mogen rijden in de ploegleidersauto van Rabobank in de Grote Prijs Wallonië. Een bijzonder aangenaam mens, die volgens mij door de renners op handen wordt gedragen. Of het aan mijn aanwezigheid lag, weet ik niet, maar het werd die dag een geheel Rabobank-podium. Patrick Jonker was één, Leon van Bon twee en Koos Moerenhout drie. Adri stond erbij te glunderen. Ik ook trouwens, want het was een fantastische dag. En ik heb veel begrip gekregen voor de renners; die borden spaghetti met een waterige saus zijn inderdaad niet om te vreten.