Toine van de Bunder (1952)
Thomas Dekker wordt een supertalent genoemd, maar of dat er ook echt uitkomt moeten we afwachten. Er zijn in het verleden meer supertalenten geweest en misschien wel de meest talentvolle was Toine van de Bunder. Wat die als amateur uitspookte grenst aan het ongelooflijke. Hij won waar hij wilde winnen en hij behaalde maar liefst 153 (!) overwinningen als amateur. Bijna allemaal op één been. Hij had ook een schitterende bijnaam: De Schicht van IJzendijke. Hij was slechts één jaar beroepsrenner om daarna enthousiast de bouw in te gaan als aannemer. Zo’n tien jaar geleden heb ik hem eens gebeld om te vragen waarom hij zijn wielercarrière niet een paar jaar heeft gerekt om zijn mogelijkheden bij de profs eens goed in kaart te brengen. Ik hoorde een man die op dat moment duidelijk veel problemen had, reden waarom hij niks zag in een interview. Van een schicht was hij schichtig geworden. Jammer. Weet iemand hoe het met hem gaat?
Wie zijn er verder op 14 december geboren?
Hein Gelissen (1928)
Hein Gelissen was ook zo’n sterke amateur uit het Limburgse die in het begin van de jaren vijftig zo veel won. Hij reed daarna zeven jaar bij de profs, maar in die categorie bleef hij zonder overwinning. Ik herinner me dat hij ook een fietsende broer had die Jacques heette. Wat is er van de gebroeders Gelissen geworden?
Jacques Hanegraaf (1960)
Ik kom hem regelmatig tegen op wielerbijeenkomsten. Een frisse verschijning, altijd goed in het pak, gesoigneerd en met een brede lach. Hij was als wielrenner een toppertje, twee keer kampioen van Nederland op de weg en winnaar van klassiekers als Parijs-Brussel en de Amstel Gold Race. Ook won hij de rode trui in de Tour van 1984. Dat was een sprintklassement, meen ik. Zijn carrière eindigde voortijdig door een botsing met een overstekend hert. De kleinzoon van Marinus Valentijn ging in zaken en dat schijnt hij goed te doen. Zijn twee terugkeren in de wielersport slaagden niet. Aan zijn tijd als manager van de Farm Frites-ploeg zal hij niet met genoegen terugdenken en aan zijn bemoeienis met de Bianchi-ploeg met Jan Ullrich ook niet. Prachtige ploeg met een mooie outfit, schitterende fietsen en een tweede plaats in de Tour, maar helaas ontbrak de continuïteit van een grote sponsor.
© Cor Vos
In die tijd was hij mijn buurjongen…ik schrijf er net zelf een stukje over en kom hier dus via good old google…
Sorry Cor maar jac was wel degelijk een topper.
Alleen op het moment dat hij vast en zeker de geschiendenis boeken in zou zijn gegaan als een topper.
Over kwam hem iets wat niet alleen zijn wieler caraire in een deed storten maar ook om maatschappelijk een plaats te kunnen verwerven.
En wat heeft hij ook nu weer eens bewezen dat het ook nu weer een topper is
Om eerst zijn gezondheid weer terug op pijl te krijgen en wat hij ook nu weer aanpakt op een hoger nivo te brengen.
En de reden daar voor is naar mijn mening omdat het boven al eerst een geweldig mens is en ieder in zijn waarde laat zoniet positief stimuleert