22 december de geboortedag van …

Cees Haast (1938)

Eén van de meest dramatische wielerfoto’s ooit gemaakt stamt uit de Tour van 1965. Ceesje Haast, de lieveling van ploegleider Kees Pellenaars stond hoog in het klassement, want het kleine baasje uit Rijsbergen was een begenadigd klimmertje. In de zeventiende etappe sloeg het noodlot toe. Door een vastgelopen ketting ging hij genadeloos over de kop en hij liep een slagaderlijke bloeding op. Uiteraard kon hij niet verder fietsen, maar hij wilde het wel. De dokter verbood hem verder te gaan en toen reed de ambulance voor. Cees huilde tranen met tuiten en D’n Pel huilde solidair mee. Hun tranen vormden bijna een bergbeek daar boven op de Col du Lautarat. Ook in zijn overige Tours (hij reed er vijf) had Haasje vaak pech. Na zijn carrière werkte hij in de wegenbouw. Hij zal nu wel gepensioneerd zijn. Het zou me niks verbazen als die foto met dat immense verdriet bij hem in de kamer hangt, want het is de sublimatie van zijn wielercarrière in een momentopname.

Wie zijn er verder op 22 december geboren?

Joop Hulshoff (1922)

Deze Bredanaar was direct na de tweede wereldoorlog acht jaar lang beroepsrenner. Van een bescheiden niveau want meer dan wat ereplaatsen staan er niet op zijn palmares. Een derde plaats in een criterium in Amsterdam is zijn beste prestatie. Wie weet iets meer van deze oud-renner?

Klaas Kwantes (1930)

Deze Zaankanter met die prachtige naam was in het begin van de jaren vijftig drie jaar beroepsrenner. Veel succes had hij niet en in 1954 besloot hij dat hij als renner niets in de wielersport te zoeken had. Klaas is een techneut en sleutelen aan het materiaal vond hij veel leuker. Hij werd mecaniciën en constructeur. In 1975 werd hij door baancoach Frans Mahn naar de KNWU gehaald en hij heeft 16 jaar voor de wielerbond gewerkt op tal van WK- en olympische toernooien. In de wintermaanden was hij actief in de zesdaagsen. In de tijd die overbleef bouwde Klaas op bestelling frames voor o.a. Kees Bal, Roy Schuiten, Peter Pieters en natuurlijk ook voor dochter Willy, die in de jaren zeventig tot de top van het Nederlandse vrouwenwielrennen behoorde. Een specialiteit was het bouwen van frames voor stayersfietsen en op zijn product behaalden toppers als Cees Stam (een volle neef), René Kos, Gaby Minneboo en Jan de Nijs internationale successen. Klaas Kwantes wordt vandaag 75 jaar en hij is herstellende van het zwaarste seizoen uit zijn leven, waarin hij vier ingrijpende operaties onderging. Daarom gefeliciteerd en beterschap, Klaas! En de groeten aan Willy en Marinde.

Henk Peters (1941)

Gerard Peters uit Haarlem, wereldkampioen achtervolging 1946, was een geweldige wielrenner en een bijzonder sympathiek en bescheiden mens. Hij had twee wielrennende broers en die zaten net zo in elkaar als hij. Ze hadden ook nog een neefje die wielrenner werd en dat was ook een echte Peters. Een aardige jongen, misschien wel een beetje te aardig voor de wielersport. Ook een leuk rennertje, maar niet van het niveau van oom Gerard. Henk Peters was drie jaar beroepsrenner bij Caballero, maar overwinningen bleven uit. Na zijn carrière vestigde hij zich in Zelzate in België. Hij begon er een schoonmaakbedrijf en dat maakte hij tot een succes. Hij heeft het inmiddels verkocht en de vele vrije tijd die dat met zich meebrengt, brengt hij op de racefiets door. Fanatiek en gedisciplineerd, als een echte Peters.

Janus van Tol (1951)

Deze Westlander was eigenlijk jaar beroepsrenner. In het shirt van Frisol reed hij in 1974 naar een tweede plaats in de Ronde van Pijnacker. Veel meer weet ik van hem, maar misschien een van jullie wel?