“Er zaten stukken van twintig procent in!” Het is een uitspraak die je menig wielrenner hoort uitkramen. Fietsers hebben het nou eenmaal graag met elkaar de gereden cols. Hoe zwaarder behaalde de klim, hoe groter de drang om een ander er over te vertellen. Een klim met stukken van twintig procent is natuurlijk akelig zwaar. Neem bijvoorbeeld de Koppenberg bij Oudenaarde (zie filmpje). Deze klim kent een maximaal stijgingspercentage van 22%. Met de Koppenberg hebben al veel renners moeite, maar wat kan een wielrenner maximaal aan? Hoe stijl kan een klim zijn om deze nog fietsend op te komen? Onderzoekers zochten het voor Cycling.co.uk uit.
De snelheid speelt een belangrijke rol in deze vraagstelling. Zolang je maar een heel klein verzet hebt, kan een renner in theorie vrijwel overal boven komen. De banden hebben namelijk in theorie genoeg grip om stijgingspercentages van 80% te overwinnen, maar dan staat de fietser wel nagenoeg stil.
Wanneer de onderzoekers enkele eisen stellen aan de manier waarop het stijgingspercentage wordt overwonnen, komen ze uit op een maximaal percentage van veertig procent. De onderzoekers gaan dan uit van een snelheid van ongeveer zes kilometer per uur, een ‘bepaalde tijd’ dat de snelheid vastgehouden moet worden, een normaal verzet en een wattage van 422 watt. Eerlijk is eerlijk, daar tippen de meeste profwielrenners geeneens aan.
Lees meer op Cycling.co.uk door hier te klikken.