Sprookje: Ullrich en de lauwerkrans van Armstrong

Er was eens een Duitse wielrenner die Jan Ullrich heette. Deze renner werd verdacht van het gebruik van doping en het onderhouden van banden met de Spaanse dopingarts Eufemiano Fuentes. Bij Ullrich thuis werd bij een huiszoeking een CD Rom gevonden. Daarop stonden de telefoonnummers van Asterix en Obelix, codenamen voor  Fuentes en zijn assistent Merino Batres. Deze dokter en zijn assistent brouwden al jarenlang de beste dopingkuren. Ingevroren zakken met verrijkt bloed gaven hun volgelingen, talentvolle wielrenners, nieuwe kracht. Direct na het innemen van deze toverdrank konden de wielerhelden al hun tegenstanders verslaan. Het nieuws van deze toverdrank ging als een lopend vuurtje door het peloton en al snel stond er een lange rij voor het huis van deze Spaanse ‘Druide’ .

Op een dag klopte er een ietwat dikkige Duitse wielrenner aan bij het huis van deze dopingdokter. Hij had van een collega gehoord tot welke wonderen de dokter in staat was, en een wonder was precies wat deze gefrustreerde fietser nodig had. Want ondanks zijn goede prestaties moest hij namelijk al jaren tevergeefs opboksen tegen de grote heerser uit het Amerikaanse Rijk: Lance Armstrong. Of, zoals Fuentes hem pleegde te noemen, “de Julius Ceasar van de wielerwereld” . Deze sterke coureur was onoverwinnelijk tijdens belangrijkste wedstrijd van het seizoen, de Tour de France. Na 3 weken strijd was het steevast Armstrong die met de lauwerkrans stond te zwaaien. Tuurlijk, Ullrich had zelf ook eens op het hoogste schavot gestaan, maar dat kon niemand zich meer herinneren. Bovendien smaakte deze zege bij Ullrich zelf naar meer.

De Duitser had flink wat geld meegenomen om ook een zak toverdrank uit de vrieskist te mogen halen. De dokter bleek echter niet van zins om aan dit plan mee te werken. Hij bekeek de renner eens goed,  haalde zijn schouders op en zei: “Jij krijgt niets meer, je bent vroeger al in een ketel met toverdrank gevallen” . De Duitser keerde terug naar zijn huis, hoog in de bergen van Zwitserland. Aangezien Ullrich zijn band met Fuentes blijft ontkennen is een terugkeer naar de realiteit er niet van gekomen. Het sprookje is uit, maar Ullrich is straks de enige die er nog in gelooft.

Wordt vervolgd!

6 Reacties // Reageer

6 thoughts on “Sprookje: Ullrich en de lauwerkrans van Armstrong

  1. Victor

    Mooi, gedaan!
    Origineel ook!
    Ik kijk uit naar je volgende stukje :)

      /   Reply  / 
    1. Sander Slager Auteur

      Bedankt! Mooi verhaaltje voor het slapengaan toch? Alleen niet geschikt voor jonge kinderen ;-)

        /   Reply  / 
  2. Paul

    Opvallend aan dit sprookje is natuurlijk welke betovering/ magie onze Julius dan wel tot zijn beschikking had. Immers alle valsspelers werden door hem verslagen. Welk een magier heeft hem met toverdrank of spreuken beschermd??

      /   Reply  / 
    1. Sander Slager Auteur

      Die informatie is helaas nog niet in de analen van de wielerhistorie opgenomen. Wellicht riep hij voor iedere koers hogere machten aan of is ook hij vroeger in een ketel wonderdrank gevallen?

        /   Reply  / 
  3. Bah

    Vind het helemaal geen mooi verhaal. Slecht geschreven.. Zonde van mijn tijd..

      /   Reply  / 
    1. Sander Slager Auteur

      Beste Bah,

      Jammer dat je e zo over denkt, heb je ook suggesties hoe het meer naar je smaak zou kunnen zijn?

      Groeten
      sander

        /   Reply  / 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *

Naam

Website

Het kan vijf minuten duren voordat nieuwe reacties zichtbaar zijn.

De volgende HTML tags en attributen zijn toegestaan: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>